Deze Hugenotenfamilie stamt uit Frankrijk. Daar eind 17e, begin 18e eeuw vertrokken/gevlucht uit het gebied rond St.Paul-Trois-Chateaux, gelegen in de Drôme, 80 km zuidelijk van Valence. De familie heeft haar sporen achtergelaten in Maastricht en Amsterdam, maar ook in voormalig Nederlands-Indië.
Zij is nu verspreid over geheel Nederland en heeft een tak in de Verenigde Staten (California).
In 1912 is in Nederlands-Indië na een verzoek aan de Gouverneur-Generaal bij KB de toevoeging ‘Renardel de Lavalette’ aan drie leden van de familie Van de Ven verleend. Hun moeder droeg de naam Renardel de Lavalette.
De reden hiervoor was dat zij als kind (okt. 1881) hun vader hadden verloren waarna zij door hun grootvader (‘Jean Guillaume Renardel de Lavalette’) zijn opgevoed. Eenmaal 85 jaar oud en bijna 30 jaar later, gaf deze te kennen het een grote eer te vinden als zijn kleinkinderen, die hij als zijn eigen kinderen beschouwde, zijn naam zouden dragen. In die tijd moest de naam van de moeder achter die van de vader worden geplaatst. Aldus gebeurde na 3 jaar gesteggel in de familie. De correspondentie hierover is (1990) in het Arsip Nasional in Jakarta teruggevonden.
 |  |  |
Hierdoor is een aparte tak met de naam ‘Van de Ven Renardel de Lavalette’ ontstaan.
De naamsverandering was echter nooit formeel doorgezet in de Burgerlijke Stand, na de oorlog en de repatriëring in de vergetelheid geraakt,
maar in 1990 herontdekt en vervolgens opnieuw geëffectueerd.
Hieronder afgebeeld 7 opeenvolgende generaties waarvan ik afstam.
Merk op dat onderstaande naam-afstammingsreeks tweemaal via een vrouw loopt.
 |  |  |  |  |  |  |  |  |
| Antoine Etienne (1778-1849) | Paul Antoine (1799-1874) | Jean Guillaume (1828-1918) | Cornelia Johanna Margaretha (1849-1938) | Leendert Albert (1872-1947) | Margot (1901-1974) | Robert Willem (1932-2010) | Robert Jan (1960) |
 |  |
LITERAIRE VERWIJZINGEN
In de Nederlandse literatuur/lectuur zijn in het verre en recentere verleden enkele leden van deze familie vermeld, zoals P.A.E. Renardel de Lavalette (1918-1980) in ‘Soldaat van Oranje’ . Hieronder enkele passages uit dit boek:
“Bij het raam staat Jean Mesritz te praten met Paul Renardel de Lavalette. Paul, knap en donker, komt ook uit Soerabaja, een vriendelijke, opgewekte jongen; met Jean heb ik nog op het lyceum gezeten.”
en:
“Paul Renardel de Lavalette zat in het gras in een boomgaard bij Castricum. Hij was sergeant bij de luchtdoelartillerie, maar een week tevoren was hij net z’n kanon kwijtgeraakt aan een ander bataljon, ergens bij Rotterdam. Hij schouderde zijn oude WOI-geweer en mikte zorgvuldig op een punt in de hemel. “Lieve God”, bad hij, “laat er nou eens een mof over die bomen daar komen. Lieve God, één mof maar!”
en:
“Chris Krediet en Paul Renardel wilden met me mee, maar beiden vonden dat ze eerst hun studies moesten afmaken. Als gevolg dreven we uiteen en bewogen ons spoedig in verschillende werelden, niet gescheiden maar onwezenlijk voor elkaar, zoals zwemmers onder water gezien van de kant.”
(Soldaat van Oranje”, Erik Hazelhoff Roelfzema)
Dezelfde Paul Renardel de Lavalette uit ‘Soldaat van Oranje’, zou later als ambassadeur in Indonesië zijdelings genoemd worden in het werk ‘Memoires’ van de journalist (1925-2004) Willem Oltmans (‘Je wordt verlakt seh!’):
26 juni 1977
In november wordt in Den Haag het 100-jarig bestaan van de HBS te Semarang gevierd. Wat zou vader daar graag bij zijn geweest. De nieuwe ambassadeur in Jakarta Paul Renardel de Lavalette, kennelijk een Indische jongen, deed in 1935 eindexamen in Semarang. Harisanto’s zwager generaal Ashari, heeft ook op die HBS gezeten, evenals sultan Hamengku Buwono en vele andere bekend geworden Indonesiërs. Mijn vaders kamergenoot in die dagen was immers de latere gouverneur van Zuid-Kalimantan (Borneo), Pak Milono, die ik in 1957 tijdens een bezoek van president Sukarno aan dit gebied ontmoette. Vader zat voor de Eerste Wereldoorlog in Semarang op school. Het weer blijft koud en deprimerend.
(Memoires 1976-1977, Willem Oltmans, 2007)
De Amerikaanse chemicus en latere hoogleraar Organische Chemie, Nelson Jordan Leonard (1916-2006) trouwde in 1947 met Louise Cornelie Vermey (1919-1987).
Zij was een zuster van Hilda Vermey (Sjanghai, 1923) die was gehuwd met bovengenoemde Paul Renardel de Lavalette.
In de autobiografie van Nelson J. Leonard uit 2006, getiteld ‘More than a memoir’ komt het echtpaar Renardel de Lavalette-Vermey om die reden enkele keren voor.
Zo komt er een beschrijving voor uit 1978, wanneer het echtpaar Leonard-Vermey een bezoek brengt aan Indonesië. In Jakarta worden ze ontvangen door de toenmalige ambassadeur van Nederland in Indonesië, Paul Renardel de Lavalette. Ze maken een sight-seeing tour door Java en diverse highlights van dat gebied worden beschreven:
Flying on to Jakarta on Java, Indonesia, we stayed with Nell’s sister Hilda and her husband Paul Renardel de Lavalette at the Netherlands Ambassy, where he was the resident Ambassador.
We had a privileged tour of Jakarta that included a visit, but only passing by, to the house of Nell’s grandfather Jan Dinger, where she had lived following hir first five years in Shanghai, China.
Her mother’s father was in the long line of the Dutch who had set up the major banking system on Java. The large colonial mansion had been divided into many apartments when, following the departure of the Japanesese invaders, Indonesia had become free. The harbour of Jakarta was a bustling port, with small ships of all variety used for inter-island commerce. Memorable were also the rice paddies, the carts pulled by water buffalo, and the bananas. There was also an ambassador’s house in the mountains, Puncak, where Paul and Hilda could escape the heat from time to time.
In 1969 bezocht het echtpaar Leonard na een congres in het zuidfranse Montpellier, het echtpaar Paul Renardel de Lavalette en Hilde Vermey in hun woning in Bousic, in de Dordogne:
At the end of the conference, we took to the road from Montpellier to Bousic, in the Dordogne region, where sister Hilda and Paul Renardel de Lavalette had converted an old French farmhouse into a comfortable country vacation house. On the map, our chosen route appeared to be the most direct. However, the hills and near-mountains that intervened were not very well marked on the map, and the little squiggles became “virages,” signifying many, many turns and necessary low speed. We arrived in Bousic – it is a tiny spot on the map – very late for the dinner party that Nell’s sister had planned.
De toenmalige controleur in Banjoewangi G.D.P.A. Renardel de Lavalette (1875-1940) komt voor in het werk van W. Walraven, ‘Brieven aan familie en Vrienden’ , 1919, waar Walraven schrijft:
” Ik ben naar den Assistent-Resident gegaan ‘om de zaak in orde te maken’. Alsof het al niet in orde was !
De Assistent-Resident heet Renardel de Lavalette en ik wantrouw alle menschen met dubbele namen. Die zijn me te Christelijk Historisch. Bij het Korps Genietroepen was een majoor met een dubbele naam, die iemand met een vriendelijk gezicht veertien dagen provoost gaf en dan soms nog daarbij opmerkte, tot meerdere stichting van den delinquent : Het is God, die je straft, soldaat, niet ik! ’s Mans naam was de Gaay Fortman en hij is uit een beroemde Amsterdamsche Domineesfamilie. ’t Was een zeldzame huichelaar. Het deed me dan ook genoegen te bemerken, dat meneer Renardel enz. op zijn tijd niet vies was van een vloek en lang genoeg op promotie gewacht had om zijn ambtenaars-fanatisme kwijt te zijn. ’t Is trouwens verwonderlijk zooals de menschen veranderen tegen je, zoodra je geen proleet meer bent in hun oogen. Meneer Renardel had voor dergelijke gevallen een prachtige theorie klaar. Hij noemde datgene wat ik kwam doen geen ‘erkennen’, pardon, hij noemde het ‘adopteeren’. Op het oogenblik was het kind volgens hem een inlandsch kind en nu kwam ik, als de engel der barremhartigheid, en ontfermde mij over dit Inlandsche kind, dat van niemand was, door het te adopteren en het mijn naam te geven. Wat een barmhartige Samaritaan was ik ! Wie zou ooit gedacht hebben, dat ik weezen of vondelingen zou gaan aannemen als mijn eigen kinderen ! Enfin, er werd een stuk opgemaakt en er werd geteekend, dus de zaak was voor mekaar en het kind was officieel van mij. Ik heb het de namen ‘GERALDINE ANNA’ gegeven.”
(Brieven aan familie en vrienden 1919-1941, W. Walraven, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1966, blz. 46/47, brief geschreven te Banjoewangi 25 augustus 1919)
In de fictiesfeer wordt de naam verbasterd als in ‘De Cock en de dode tempeliers’ (A.C. Baantjer, 2001) een zekere Anthonie Renardel de Lavaterne, als bankier bij de IJsselsteinse Bank van Amsterdam wordt opgevoerd.
Heel recent mag niet onvermeld blijven de thriller ‘Onze vrouw in Tripoli’ van Tomas Ross uit 2012, waarin ene diplomaat Jhr. Robert Antonius Franciscus Maria (‘Robbie’) Renardel de Lavalette tamelijk onplezierig aan zijn einde komt. Deze Robbie Renardel, zoals ie verder wordt genoemd, heeft daarnaast nog een jongere broer Rudi en een ouder zusje Suze Renardel de Lavalette. Ze zijn Indo’s en de Indische sfeer wordt op aparte wijze beschreven met gefrustreerde KNIL-ers en ex-koloniale taferelen in een typisch Haags contractpensionsfeertje.
Het zusje Suze (Suzanne Therese) Renardel de Lavalette wordt op tamelijk openhartige wijze omschreven in het volgende fragment:
“Suze was Robbies oudere zus en indertijd het mooiste meisje van Den Haag. En de gewilligste, althans dat zeiden de oudere jongens op school. Suze Renardel de Lavalette was de ultieme masturbatiefantasie. Geil als een Maleier, zeiden die oudere jongens. Dat ‘Maleier’ kwam in de buurt: Suze was, net als Robbie, een Indo maar volgens hem was ze nog nooit met iemand naar bed geweest. Veel later bleek dat ze lesbisch was, al zou ik toen niet hebben geweten wat dat was. Hoe kwam Suze Renardel aan mijn nummer? Van Robbie? Dat leek me niet. Toen Anne nog leefde had hij hier wel gelogeerd – ongetwijfeld ook als ik er niet was – maar toen had ik nog geen mobieltje. En ook Suze had ik al lang niet meer gezien. Volgens Bishoff was ze de enige nabestaande. Hun jongste broer Rudi overleed dit voorjaar, en de rest van de familie was al eerder de pijp uit. Al die Renardels gaan vroeg. Genen he, dat krijg je er niet uit.”
Zo’n achternaam bedenk je niet zelf. Het lijkt wel alsof de schrijver iets kwijt moet over deze familie uit eigen waarneming.
Wellicht kent Ross uit eigen ervaring enkele (‘Indische’) Renardel de Lavalettes en heeft hij de personages naar levende voorbeelden gemodelleerd?
Het predicaat ‘Jonkheer’ voor Robbie Renardel is dan in ieder geval misplaatst. Maar goed, het is fictie.
Mocht Tomas Ross (ps. Willem Hogendoorn) deze zinnen ooit lezen, dan houd ik mij voor nadere verklaringen aanbevolen.
In “Herinneringen van een Friesch schutterofficier” worden de herinneringen van een voormalig officier, Hermanus Boekhout Klaasesz,
tijdens de Tiendaagse Veldtocht en de afscheiding van de Zuidelijke Nederlanden beschreven. Hij verhaalt van een mede-officier,
Paul Antoine Renardel de la Valette (1799-1874) die aan diens bataljon was toegevoegd. Blijkens diens notities was de Lavalette geen lolbroek, althans werd de aanwezigheid van deze officier niet als een onverdeeld genoegen ervaren:
“Den 26en Juny 1831 werd het kader officieren der kompagnie weder voltallig,
door de aankomst van den 2en luitenant Paul Antoine Renardel de la Valette.
Hij was evenals Batailje vroeger in militairen dienst geweest, gehuwd,
op zijn verzoek ontslagen, bij het kadaster als controleur te Brussel werkzaam,
op het oogenblik dat de revolutie uitbrak, en gevlucht met achterlating van have en goed.
Dit was nu de derde uit België gevluchte Hollandsche ambtenaar,
die bij onze kompagnie in dienst trad. Het was geen groote aanwinst,
die monsieur de la Valette, die wel het dienstwerk wat verligtte,
doch weinig bijdroeg tot vermeerdering van het gezellig verkeer.
Ik althans sympathiseerde nog minder met hem dan met Batailje. “
(Uit: “Herinneringen van een Friesch schutterofficier, 1831-1834” , Hermanus Boekhout Klaasesz (1810-1876), door Dr. Klaas Heeringa, Heemkundekring “De Wilhelmiet”, Huijbergen, 2003)
 |  |
Portretten van Lavalettes door de eeuwen heen
Onderstaand portretten van Lavalettes, Renardel de Lavalettes of Van de Ven Renardel de Lavalettes die ooit geleefd hebben of nog leven.
Deze reeks zal geleidelijk uitgebreid worden. De portretten zijn afkomstig uit mijn eigen dossiers, uit openbare bronnen als kranten, tijdschiften en archieven, of uit publiekelijk toegankelijke internetsites. Ik ben om privacyredenen wel wat terughoudend om recente en huidige generaties te plaatsen en beperk me i.h.a. tot de wat oudere generaties, maar op verzoek kan plaatsing zondermeer.
Aanvullende feiten of nieuwe afbeeldingen van Renardel de Lavalettes zijn altijd welkom!
Antoine Etienne Renardel de Lavalette Ouders: Paul Renardel de Lavalette en Marie de Bar. Zou volgens overlevering als kapitein hebben meegedaan aan Napoleon’s veldtocht naar Moskou in 1812. Als dat waar is, was hij een harde. Zijn naam is echter nog niet gevonden in enig archief uit die tijd. Zijn zwaard is bij een verhuizing ‘ weggeraakt’. Er zijn echter serieuze aanwijzingen voor. Uit een brief van 1926 (Malang, 11-7-1926) na het overlijden van een kleinzoon, wordt melding gemaakt van artefacten die uit die veldtocht zouden stammen, zoals ‘tabakszakken uit Moskou’ . Wat ertegen pleit is dat hij op 18 oktober 1812 (dus ten tijde van de veldtocht) geëxamineerd is als schoolonderwijzer te Scheemda. | ||
Paul Antoine Renardel de Lavalette 
Woonde Den Bosch Hinthamerstraat 256. | ||
Jean Gerard Renardel de Lavalette | ||
Jean Guillaume Renardel de Lavalette In zijn laatste jaren particulier aannemer te Lawang, waar hij volgens overlevering een ‘groot huis’ met vele beelden en trappen in de tuin, bewoonde. Locatie onbekend. Was de eerste Lavalette die naar Indië vertrok, de vroegste bronnen noemen hem omstreeks 1845 als landmeter te Djokjakarta. Gehuwd Probolinggo 13-3-1895 met Javaanse vrouw Poddie, roepnaam Sie. Dit was wel 46 jaar na de geboorte van hun enige dochter. In Bataviaasch Nieuwsblad (16-1-1909) staat bij de overledenen vermeld: Mevr. de Lavalette, Lawang. Van Poddie is nooit een foto gevonden, zij is overleden te Lawang op 11-1-1909, verder onbekend. Beide zijn volgens het Bataviaasch Nieuwsblad in graf nr. 40 begraven te Lawang. Graffoto/graftekst onbekend. | ||
Cornelia Johanna Margaretha Renardel de Lavalette
| ||
Justus Paulus Renardel de Lavalette 
| ||
Justus Carel Louis Renardel de Lavalette | ||
Paulina Christina Renardel de Lavalette  24-8-1866) Stond het aan mij, vriendin! had ik het in mijn magt; Maar wat uw lot ook zij op dit benedenrond Treed dan bemoedigd voort! ’t Geloof aan God geeft moed Tot aandenken van uw vriendin P.C. Renardel de Lavalette  | ||
 | Louis Renardel de Lavalette  | |
 | Louise Albertine Renardel de Lavalette 
| |
 | Paul Antoine Willem Alexander Renardel de Lavalette
| |
 | Susanna Maria Paulina Renardel de Lavalette 
| |
 | Gerardus Diederik Paul Antoine Renardel de Lavalette Voor zijn huwelijk met G.M.A. van Oijen was G.D.P.A. Renardel de Lavalette verloofd met Aldegonda Jacoba Dorethea de Villeneuve la Colette (geb S’baia 8-5-1887). Zij huwde uiteindelijk Malang 22-2-1908 met Th.J.W.S. Neijs, Controleur B.B. Heeft in contact gestaan met de fotografe Thilly Weissenborn. Graf Oud Eik en Duinen 
Brieven aan familie en vrienden 1919-1941″. Geen nageslacht. Onduidelijk is waar hun nalatenschap heen is gegaan, vooral fotomateriaal is onzeker. 
31 juli
 
 In 1952 ving zij in haar woning drie berooide repatrianten uit Ned.Indie uit fam. van de Ven op.
|
G.D.P.A. Renardel de Lavalette
Gerardus Diederik Paul Antoine Renardel de Lavalette
geb. Lienden 8-8-1875 overl. Den Haag 7-5-1940
geh. Den Haag 11-9-1914 met G.M.A. van Oijen (1892-1970).
Ouders: W.A. Renardel de Lavalette en
S.C. van Veenendaal
Bestuursambtenaar in Nederlands-Indië:
1901 waarn. adspirant-controleur,
1902 aspirant-controleur,
1906 controleur,
1911 assistent-resident,
Resident van Indramajoe (1925),
Resident van Oost Priangan(1926) ,
Resident an Pekalongan (1928).
Wordt vermeld in Walraven’s ” Brieven aan familie en vrienden 1919-1941″.
Geen nageslacht. Onduidelijk is waar hun nalatenschap heen is gegaan, vooral fotomateriaal is onzeker
De laatste dagen in Ned.Indie van het echtpaar Renardel
de Lavalette-VanOijen (juli 1929), op bezoek bij het gezin P.A.W.A. Renardel de Lavalette-Van Noort.
31 juli 1929: voorgoed terug naar patria, a/b Ms. Sibajak te Tandjong Priok. Het echtpaar zou zich vestigen in de Ruichrocklaan 50 in Den Haag.
(Bat.Nieuwsblad, 31-7-1929)
Heeft in contact gestaan met de fotografe Thilly Weissenborn. Graf Oud Eik en Duinen
Soer.Handelsblad, 23-1-1906
Voor zijn huwelijk met G.M.A. van Oijen was G.D.P.A. Renardel de Lavalette verloofd met Aldegonda Jacoba Dorethea de Villeneuve la Colette (geb S’baia 8-5-1887). Zij huwde uiteindelijk Malang 22-2-1908 met Th.J.W.S. Neijs, Controleur B.B.
.G.M.A. Renardel de Lavalette-Van Oijen (‘Truus’) tekent als getuige bij het huwelijk op 20-11-1958 te Voorburg tussen R.W. van de Ven (Renardel de Lavalette) en G.M. Meijer.
In 1952 ving zij in haar woning drie berooide repatrianten uit Ned.Indie uit fam. van de Ven op.
(Soer. Handelsblad, 26-7-1929)
W.A. Renardel de Lavalette
Willem Alexander Renardel de Lavalette
geb. Lienden 5-3-1852, overl. Leiden 23-1-1936
geh. met S.C. van Veenendaal (1851-1932)
Ouders: P.A. Renardel de Lavalette en M.E. Visser
Landbouwconsulent, maar vooral bekend als hoofdonderwijzer te Ingen. Wordt o.a. vermeld in Chris van Esterik’s ‘Een jongen van het dorp’ (2005), en in Terugblik ‘Aap Noot Betuwe’ , Jaarboek Tabula Batavorum 2007, hoofdstuk ‘Meester Willem Alexander Renardel de Lavalette en het onderwijs in Ingen’ door Joke Honders.
Zorgcentrum ‘Lavalettehof’ in Ingen gepland.
Graf te Ommeren, Lienden, samen met echtgenote en dochter L.A.
Kinderen:
1. Marie Elisabeth (1874-1881)
2. Gerardus Diederik Paul Antoine (1875-1940)
3. Pauline Antoinette (1877-1959)
4. Cyrus Gerardus (1879-1879)
5. Klasina Gerdina (1880-1974)
6. Paul Antoine (1883-1888)
7. Marie Elisabeth (1885-1888)
8. Louise Albertine (1887-1981)
9. Paul Antoine Willem Alexander (1889-1977)
10. Gerrit Christiaan Louis Justus (1891-1960)
11. Christina Wilhelmina (1893-1975)
Gerrit Christiaan Renardel de Lavalette
geb Lienden 20-12-1849,
overl Malang 23-6-1926,
tr 21-2-1906 Aaltje Antoinette Mollet (+ Malang 20-1-1936, 82 jr oud, geboren in Menado)
Ouders:
P.A. Renardel de Lavalette en M.E. Visser
Oud-planter onderneming Bandoe-Ardjo (administrateur aldaar), oprichter Malangse Planters-vereniging, Stichter kinderpension van geëmployeerden, Stichter Malangse Fröbelschool, Stichter loge vrijmetselarij, Voorz. en erelid Malangs proefstation, Oud-lid gewestelijken Raad van Pasoeroean, Lid gemeenteraad Malang, Commissaris Javasche Bank.
Geen kinderen, wel een aangenomen dochter die de naam ‘De Lavalette’ heeft gekregen.
Het graf op de Malangse begraafplaats Soekoen bestond anno 2009 nog steeds, evenals de Lavalette-kliniek (Rumah Sakit Lavalette) op Rampal die naar hem is vernoemd.
Sophie Antoinette de Lavalette
geb Malang 29-1-1902
overl Baarn 6-12-1960
geh Malang 4-11-1927 H.A.J. Ilcken
(De Indische Courant, 5-11-1927)
Geadopteerde dochter van G.C. Renardel de Lavalette. Begraven te Baarn. Volgens overlevering zou zij niet de gehele achternaam (mogen?) kunnen aannemen. Het is niet duidelijk waarom ze niet de gehele achternaam van haar pleegouders, het echtpaar Renardel de Lavalette-Mollet, heeft gekregen.
Margaretha Johanna Cornelia Renardel de Lavalette
geb. Semarang 19-11-1849
overl. Malang 1-8-1939
Tr 18-3-1868 te Probolinggo met W.C. van de Ven (1839-1881)
Werd al vroeg (1881) weduwe en zou dat 58 jaar lang blijven, verloor in 1881 binnen één week haar echtgenoot W.C. van de Ven en oudste kind Jan Willem, en werd vervolgens met haar kinderen opgenomen bij haar ouders.
Kinderen:
– Jan Willem (1870-1881)
– Leendert Albert (1872-ca. 1946)
– Anna Elisabeth (1873-1952) ongehuwd
– Willem Christiaan (1876-1916) ongehuwd
Deze Woodbury & Page opname is ook zeer waarschijnlijk MJC, wegens de gelijkenis en de locatie, maar is niet helemaal zeker. Is ten tijde van de Parijse wereldtentoonstelling van 1889 met haar 3 kinderen in Nederland geweest.
Hiervan zijn geen beelden of anderszins brieven/documenten bewaard gebleven, behalve de verhalen daarover, die haar achterkleinzoon zich nog herinnert.
De regelmatige scheepspassages tussen Indië en Holland zijn via kranten uit die tijd terug te vinden. Graf te Soekoen, Malang.
Alleen deze twee foto’s zijn van haar bewaard gebleven, van haar echtgenoot W.C. van de Ven is mogelijk één onbevestigde foto bewaard gebleven.
Leendert Albert van de Ven Renardel de Lavalette
geb Probolinggo 17-9-1872
overl onbekend, omgeving Blitar eind 1946
3 kinderen met de inlandse vrouw Milah, twee daarvan geboren in de houtvesterij ‘Bloeloek’:
– Anna (1900-1975)
– Margot (1901-1974)
– Jan (1902-1966)
Kreeg in 1912 samen met broer W.C. en zuster A.E. toestemming tot naamsverandering.
Studeerde aan Landbouwhogeschoool Wageningen 1891-1894 en daarna in Berlijn.
Opperhoutvester.
Lid v/d Gewestelijken raad van Rembang in 1909,
Plv. burgemeester Blitar 1930,
Lid gemeenteraad Blitar 1926-1938,
wethouder Blitar 1936-1938, mogelijk ook nog na 1938.
Precieze overlijdensdatum en -omstandigheden onbekend. Bevond zich op onbekende datum voor 6-3-1946 in kamp KarangTengah te Blitar. Op 5-12-1946 onder de geinterneerden in kamp Tlogo, Blitar, waarna lot onbekend.
Willem Christiaan van de Ven Renardel de Lavalette
geb Probolinggo 18-12-1876
overl Probolinggo 25-2-1916
Zn van W.C. van de Ven en van
M.J.C. Renardel de Lavalette
Apotheker en handelaar in chemicaliën te Probolinggo. Tevens toneelspeler aldaar. Kreeg in 1912 samen met broer L.A. en zuster A.E. toestemming tot naamsverandering.
Verongelukt op de vroege ochtend van 25-2-1916 doordat een windvlaag een dode tak van een assemboom losrukte die op hem is gevallen, toen hij door de chineesche kamp in Probolinggo liep. Hierbij liep hij een verbrijzelde schedel op en overleed direct.
Voorzover bekend geen huwelijk en/of kinderen. Grafschrift dankzij publicaties van PC Bloys van Treslong bewaard gebleven. Begraafplaats geruimd ca 1977, helaas geen foto’s van bewaard.
Volgens overlevering bij de Koloniale Reserve, hij blijkt in 1907/1908 bij de Schutterij in Batavia in dienst als 2e luitenant, komend van de schutterij in Semarang.
Slechts één foto van hem bewaard gebleven.
Portret nog niet gevonden
Anna Elisabeth Renardel de Lavalette
geb Amsterdam 31-7-1808
overl Amsterdam 19-12-1877
geh Amsterdam 11-8-1840 Ds. Carl Moritz Moes, predikant Evangelisch Lutherse gemeente Paramaribo, welke geb Amsterdam 11-8-1810 en overl Amsterdam 15-12-1877
Ouders:
Paul Reynardel de Lavalette (1776-1855) en
Christina Hasselaar (1778-1821)
Algemeen Handelsblad, 23-12-1877
Gerefereerd wordt naar het binnen één week overlijden van beide ouders.
Ds. C.M. Moes
Paul Renardel de Lavalette
geb. Amsterdam 18-10-1831
overl. Amsterdam 21-12-1901
tr Amsterdam 9-6-1864 M. van Oostvoorn (1840-1891)
9 kinderen:
– Christina Maria
– Paul
– Jacoba Josina Maria
– Johan Adolf Frederik
– Jean
– Willem
– Johanna Christina
– Jacoba Johanna (of Josina)
– Frans Pieter
Paul Renardel de Lavalette
geb Amsterdam 10-8-1866
overl. Amsterdam 13-12-1852
geh Amsterdam 6-3-1902
K. Rudolphus (1875-1955)
Paul Renardel de Lavalette
geb. Amsterdam 24-3-1902,
overl Amsterdam 5-8-1990
geh Amsterdam 13-5-1930 A. Nijmeijer (1905-1983)
Paul Renardel de Lavalette
geb Amsterdam 5-8-1933
overl. 8-1-2009
geh 1e M. Frenkel (1930-1968)
geh. 2e T.V. Scheermeijer (1946),
gesch.1980
4 Kinderen:
– Paul (9-11-1968, doodgeboren)
– Leon (9-11-1968, doodgeboren)
– Yvette Therese (1974)
– Paul (1978)
Christina Wilhelmina Renardel de Lavalette (midden)
geb Lienden 19-8-1893, overl ‘s-Gravenhage 16-2-1975.
Ouders: W.A. Renardel de Lavalette en S.C. van Veenendaal
Onderwijzeres.
Klasina Gerdina Renardel de Lavalette
Geb.Ingen 12-11-1880
overl. Oegstgeest 4-6-1974
tr. 28-9-1906 J.J. de Jong (1875-1958),
officier van Gezondheid K.N.I.L.
Ouders: W.A. Renardel de Lavalette en S.C. van Veenendaal
6 kinderen
J.J. de Jong
Pauline Antoinette Renardel de Lavalette
Geb Lienden 9-11-1877
overl. Amsterdam 24-8-1959
tr. Lienden 25-7-1907 Frans van Burken, onderwijzer, geb Ede 11-2-1879 en overl Apeldoorn 26-10-1961
Ouders: W.A. Renardel de Lavalette en S.C. van Veenendaal
Hieruit 6 kinderen.
graf op Zorgvlied, N-III-1831.
Gerrit Christiaan Louis Justus Renardel de Lavalette
geb. Lienden 3-9-1891
overl scheveningen 12-3-1960
tr Ingen 23-10-1917 Josephina Petronella Maria Lautenslager, geb ‘s-Hertogenbosch 13-9-1892 en overl Scheveningen 17-12-1967
Ouders: W.A. Renardel de Lavalette en S.C. van Veenendaal
Kinderen:
– Phine Rosa (1918-2002)
– Willem Alexander (1921-2000)
Jean Renardel de Lavalette
geb. Amsterdam 2-1-1872, overl Amsterdam 23-1-1953
gehuwd 1e Amsterdam 8-6-1898 met J.A.W.E. Bennewitz, welke geb Amsterdam 8-2-1874 en overl Amsterdam 14-11-1949.
Gehuwd 2e Amsterdam 28-11-1950 met Dieuwer
Germeraad, geb Termunten 11-11-1877, overl Amsterdam 14-3-1956, dr v Ate en Anna Hendrika Sijtzema
Ouders: Paul Renardel de Lavalette en
Marie van Oostvoorn
Kinderen:
– Gertruida (1899-1958)
– Pauline (1901-1983)
– Johanna Aleida Wilhelmina Elisabeth (1904-?)
– Jan Marinus (1909-1976)
– Frederik Hendrik (1911-1944)
Jan Marinus Renardel de Lavalette
geb. Amsterdam 11-1-1909
overl. …-8-1976
tr. 13-5-1931 E. Vogel (1909-1979)
René Renardel de Lavalette
geb Amsterdam 17-5-1937
gehuwd:
1e Amsterdam 12-5-1959 E.M.Y. Zijderveld
2e 7-11-1997 A. Purification, Een zoon, Marcel (zie verder)
Marcel Renardel de Lavalette
geb. Berkeley 5-7-1965
geh San Pablo 12-7-1992 K.A. Coute (1970)
Woonplaats Vallejo,
8 kinderen (stand 2010)
– Andrea Rene (1993)
– Madison Anne (1995)
– Aiden Joseph (1996)
– Lainie Elisabeth (1998)
– Emma Lynn (2000)
– Corban-Jan (2003)
– Benjamin Paul (2005)
– Samuel John (2008)
Willem Renardel de Lavalette
geb Amsterdam 9-2-1874
Overl ‘s-Gravenhage 18-5-1926
gehuwd ’s Gravenhage 29-7-1903 Hendrika Wessel, geb ’s Gravenhage 10-4-1880 en overl ’s Gravenhage 9-6-1969
Kinderen:
– Willem (1904-1986)
– Marie (1908-1908)
– Christiaan Frederik (1910-1977)
– Frans Pieter (1916-…….)
Ondertrouw 16-7-1903
Willem Renardel de Lavalette
geb ………24-4-1904, overl ‘s-Gravenhage 27-7-1986
geh 1e H.J.Valkenier, gescheiden,
geh 2e J.Busselaar
Technisch tekenaar
Johannes Adolphus Frederik Renardel de Lavalette
geb 30-11-1897, overl Amsterdam 5-6-1983, geh 5-8-1936 J.A.M.H. Heemskerk, (1901, overl vòòr 5-6-1983).
Het kind op schoot is Dennis Edward Renardel de Lavalette (1974)
Frans Pieter Renardel de Lavalette
geb ‘s-Gravenhage 3-2-1916
overl Bussum 11-5-1994
geh 5-6-1940 M.Martens (1916-2000)
Christiaan Frederik Renardel de Lavalette
geb 14-4-1910 Arnhem
overl ‘s-Gravenhage 9-6-1977
geh L.F. van Baarle (1910-2007).
26-11-1937
Paul Christiaan Leon Renardel de Lavalette
geb ’s Gravenhage 26-1-1941
geh Amsterdam 15-12-1972 I.E. Vet
2 Kinderen:
– Dennis Edward (1974)
– Gabrielle (1978)
Vliegtuigwerktuigkundige Fokker
Dennis Edward Renardel de Lavalette
geb Ulestraten 8-12-1974
ouders:
P.C.L. Renardel de Lavalette en I.E. Vet
Lid in de orde van Oranje-Nassau, Koningsdag 2014
Onderwijzer